Covid-19 - de onzichtbare mol - door Slim Concept - H

COVID-19: de onzichtbare mol

Op vrijdag de 13de – oh ironie – werden we wakker in een nieuwe realiteit. De regering kondigde aan alle cafés en restaurants te sluiten, de lessen in scholen op te schorten en spoorde de bevolking aan zoveel mogelijk binnen te blijven.

Van de ene dag op de andere leven we in een ander regime. Niet langer keuvelen met vrienden op een terras of een bezoekje brengen aan je (groot)ouders.

De hashtag #blijfinuwkot gaat viraal: kom alleen nog buiten voor het hoogstnoodzakelijke. Het coronavirus is surreëel en zorgt bij veel mensen voor angst en onzekerheid. Maar hoe gaan we er nu het best mee om?

Stilaan begin ik een beetje te bekomen van de emotionele rollercoaster met onwezenlijke gebeurtenissen die de voorbije dagen voorbij raasde.

Eerst was er ongeloof en een zweem van overdrijving. Waarom zouden wij ons druk maken om een griepje met wat hoesten in het verre China? Even later sloeg het virus toe in Italië. Toch bleven we optimistisch: zo’n vaart zal dit wel niet lopen.

Maar helaas hadden we toen nog geen idee van wat er ons te wachten stond…

Wie is de mol?

Op donderdag 11 maart nam ik met veel spijt in het hart de beslissing om mijn cursus ‘Mastermind‘ voorlopig stop te zetten. Het was niet meer verantwoord. Dit was een eerste stap, waarna alles stilletjes aan begon door te sijpelen.

Donderdagavond vielen de volgende klappen: de scholen werden gesloten, rusthuizen weerden alle bezoekers en alle bars en restaurants moesten er tijdelijk mee ophouden. Ik kneep eens in mijn arm, was dit onze nieuwe realiteit? Eén ding was duidelijk, die eerste dagen was ik verdoofd.

Het was allemaal zo onwerkelijk. Eerst was er de angst, het verdriet, de onmacht en de onrust. Elke 3 minuten kwam er een nieuwsmelding binnen die negativiteit meebracht. En toch was er steeds de reflex om zelf informatie op te zoeken.

Na de eerste schokgolven was het tijd om actie te ondernemen. Maar hoe? Je ziet de vijand niet, maar toch is hij er, grijnzend en erg gevaarlijk.

Ik zag meteen het tv-programma De Mol voor me. Je bent vastberaden om de mol te ontmaskeren, tot je beseft dat het eigenlijk een hele kolonie is. Het is geen aanwijsbare vijand waar je de strijd mee aanbindt. Het gaat er niet om wie verdacht of vertrouwd is, ie-de-reen kan namelijk drager zijn van het virus. En net dat maakt het zo problematisch.

Uitzonderlijke omstandigheden

Als mens grijpen we vaak terug naar dingen die we kennen, het vertrouwde. Alleen: deze situatie is voor iedereen ongezien. Dus komt het erop aan voor jezelf een manier te vinden om ermee om te gaan.

Ik begon allereerst met alle afspraken te annuleren en vrede te nemen met de situatie. Ook familie en vrienden moest ik noodgedwongen vanaf dan in de virtuele wereld ontmoeten. Makkelijk is dat allerminst, als moederkloek en sociaal beest doet dit pijn.

Maar “uitzonderlijke omstandigheden vergen uitzonderlijke maatregelen en uitzonderlijke inspanningen door uitzonderlijke mensen”, zoals viroloog Marc Van Ranst het mooi verwoordde. In zulke gevallen doe je toch alles om je dierbaren te beschermen?

Hamsters en feestjes

Paniek is een slechte raadgever, dat is nog maar eens gebleken. Alsof de pandemie zelf nog niet voldoende was, zagen we de vorige week echte ‘oorlogstoestanden’. Mensen stortten zich massaal op de supermarkten, gedreven door de angst voor een gebrek aan voedsel.

Op slag werd wc-papier het meest schaarse goed van allemaal. Begrijpe wie begrijpen kan. Er was de ‘Slag bij Colruyt’ en Albert Heijn deed zijn slogan ‘hamstereeeen’ alle eer aan. Ongeziene toestanden.

In een tijd dat afstand houden cruciaal is, gaan mensen bijeengepakt als sardientjes aanschuiven aan de kassa, bouwen ze ‘coronafeestjes’ en lappen ze alle regels aan hun laars. Ik begrijp dat dit allemaal moeilijk te vatten is, maar één ding is zeker: er is geen tijd meer om tegendraads te doen. Het is bittere ernst.

Neem dus je verantwoordelijkheid. Want dit draait niet enkel om jezelf. Dat jij besluit om goede raad in de wind te slaan, is jouw keuze, maar sleur de anderen alsjeblief niet mee in de afgrond.

Uit al deze ellende komt ook een andere taal naar boven, de taal van liefde, solidariteit en zorgen voor elkaar. - Quote - Slim Concept

Red levens vanuit je luie zetel

Ondertussen zijn de maatregelen nog wat strenger geworden.

Voor ik de slaap kan vatten, dwalen mijn gedachten af naar onze geschiedenis. Een vergelijking maken gaat echter niet echt op. Wij koesteren geen panische angst voor geweerschoten, wij hebben geen rantsoenbonnen van weleer.

Onze nachtrust is rustig en we kunnen gewoon kopen waar we nood aan hebben. Get real: we gaan echt geen honger lijden! Bovendien is onze isolatie niet onoverkomelijk: onze familie is nog steeds slecht een telefoontje of Skype call van ons verwijderd.

Sta er eens bij stil: vroeger moesten mensen naar het front om mensen te redden, wij kunnen levens redden door gewoon in onze luie zetel te blijven zitten. Hoe meer we ons allemaal inspannen, hoe sneller dit alles voorbij zal zijn.

Op dit moment zijn er veel dingen die vreselijk lijken: die langverwachte reis valt in het water en de wekelijkse restaurantbezoekjes vallen weg. Als we eerlijk zijn, is dat eigenlijk allemaal irrelevant, want als je gezond bent, heb je je grootste rijkdom in handen!

Zorg voor mekaar

Begrijp me niet verkeerd: de situatie is allesbehalve rooskleurig. De financiële en menselijke verliezen zijn niet te onderschatten. Sommige mensen krijgen zelfs niet eens de kans afscheid te nemen van hun geliefde.

We zijn met zijn allen slechts voor een tijdje ‘veroordeeld’ om thuis te blijven. Het wordt een opgave en een ervaring. We moeten opnieuw leren ‘slow down’-momenten te houden en te genieten van de kleine dingen in het leven die ons anders ontglippen door onze drukke agenda’s.

Het is dus niet allemaal kommer en kwel. Uit al deze ellende komt ook een andere taal naar boven, de taal van liefde, solidariteit en zorgen voor elkaar.

Mijn hart gaat uit naar de bejaarden, de hulpbehoevenden en naar de zorgverleners, diegenen die de boel draaiende houden. Respect en dank voor jullie! Pas nu beseffen we eens zo hard dat wij elkaar als mens nodig hebben.

Laten we mekaar ondersteunen in deze ‘rare’ tijden zodat we, wanneer alles voorbij is, mekaar eens extra goed kunnen vastpakken en beseffen hoe kostbaar we voor elkaar zijn. Die knuffels zullen na deze periode dubbel zo warm zijn. Hopelijk kunnen we dan tevreden terugkijken op hoe we met deze situatie zijn omgegaan.

Blijf daarom zoveel als het kan thuis, zodat deze crisis zo vlug mogelijk voorbij is.

Verzorg jezelf en je naasten. Samen lukt het ons, daar ben ik zeker van!

Warme groet en virtuele knuffel,

Myriam

3 Reactie's
  • Sonja Smets
    Geplaatst op 13:54h, 22 maart Beantwoorden

    Whaw ! Mooi geschreven Myriam en o zo waar 🌹

  • katy van der wee
    Geplaatst op 14:37h, 22 maart Beantwoorden

    Super geschreven! Ik kijk al uit naar volgende blog! xxxxxxx

  • Mieke Nuyens
    Geplaatst op 17:27h, 22 maart Beantwoorden

    woh!! zo mooi en waarheid

Geef een reactie